مشکات

معناي دحو الارض
«دَحو» به معني گسترش و وسعت است و برخي آن را به معناي تکان دادن چيزي از محل اصلي‏اش گفته اند. گسترده شدن زمين يعني اين که در ابتدا، تمام سطح زمين را آب‏هاي حاصل از باران‏هاي سيلابي نخستين فراگرفته بود. اين آب‏ها، به تدريج در گودال‏هاي زمين جا گرفته ، خشکي‏ها از زير آب سر برآورده و با مرور زمان گسترده‏ شدند. در حقيقت ، زمين در آغاز به صورت پستي‏ و بلندي‏ و داراي شيب‏هاي تند بود. بعدها باران‏هاي سيلابي باريدن گرفت ، ارتفاعات زمين شسته و دره‏ها گسترده شدند. به تدريج زمين‏هاي مسطح و قابل استفاده براي حيات بشر و کشاورزي و زراعت تشکيل شد. به مجموعه اين رخدادها وگسترده شدن را «دَحو الارض» مي گويند.
ويژگي هاي دحو الارض

روز بيست و پنجم ذيقعده ، دحو الارض ( گسترده شدن زمين) است. بر اساس روايتي از امام هشتم (ع) شب دحو الارض مصادف است با ميلاد خجسته حضرت ابراهيم و حضرت عيسي.ضمناً از اين روز به عنوان روز قيام امام حضرت ولي عصر(عج) نام برده شده است. دحو الارض ، جزء روز هاي معروفي است که روزه گرفتن در آن ، پاداش فراوان داشته و ثوابي معادل هفتاد سال روزه گرفتن دارد.

هم چنين دحو الارض را به گسترده شدن زمين از زير کعبه تفسير کرده‌اند. (1)

امام رضا(ع) دراين‌باره مي‌فرمايد: ” روز بيست و پنجم ذيقعده (روز دحو الارض) روز ولادت ابراهيم خليل‌(ع) و عيسي مسيح‌(ع) است و روزي است که زمين از زير کعبه گسترده شده است.” (2)

ادامه »